Η Ήβη Δραγούμη, εξαφανίστηκε από την Κύπρο σε ηλικία 10 ετών και βρέθηκε στην Αθήνα μετά από 14 χρόνια, όταν εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο σπίτι του ανθρώπου που την είχε απαγάγει. Μαζί του είχε
αποκτήσει κι ένα μωρό!
Η οικογένειά της, απ' τις πιο πλούσιες της Κύπρου, δεν σταμάτησε ποτέ τις προσπάθειες να τη βρει, αλλά μάταια... Η εξαφάνιση της Ήβης δημοσιοποιήθηκε και πήρε μεγάλες διαστάσεις αλλά ποτέ δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η μητέρα της, η Ελπίδα Δραγούμη πέρασε όλα αυτά τα χρόνια βασανιστικά. Η απώλεια της λατρεμένης της κόρης ανέτρεψε τις ισορροπίες, οδήγησε τον γάμο της σε οριστική διάλυση και διατάραξε τον ψυχισμό των δυο παιδιών της που έπρεπε να ζήσουν τα πιο τρυφερά τους χρόνια κάτω από το βάρος της απώλειας της αδελφής τους.
Η Ήβη φιλοξενείται αρχικά σε ένα νοσοκομείο και μετά μεταφέρεται στο σπίτι της στην Κύπρο όπου ξεκινούν οι δραματικές προσπάθειες της οικογένειας για να θεραπευθεί.Τα τραγικά χρόνια αιχμαλωσίας και κακοποίησης, έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία της. Οι αρχικές εκτιμήσεις της ψυχολόγου Άννας Σαντοριναίου είναι πως θύματα παρόμοιων καταστάσεων δύσκολα επανέρχονται πλήρως, καθώς έχουν χάσει τα παιδικά τους χρόνια, ενώ οι αναμνήσεις και οι εφιάλτες είναι καθημερινοί.
Όταν οι γονείς της έρχονται αντιμέτωποι με ένα πραγματικό αγρίμι προτείνουν στην Άννα Σαντοριναίου και στον σύζυγό της παιδοψυχολόγο Αντώνη Σαντοριναίο, να μετακομίσουν στην Κύπρο για να αναλάβουν την αποθεραπεία της. Την ίδια πρόταση κάνουν και στον πυροσβέστη που της έσωσε την ζωή, στον Πάνο Μπόγδανο, καθώς είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο η Ήβη έχει εκδηλώσει εμπιστοσύνη.
Η επιστροφή της στο σπίτι είναι καταλυτική για τις ζωές όλων!
Τα αδέρφια της συνειδητοποιούν πως έρχονται σε δεύτερη μοίρα και πως πάντα ήταν ένα υποκατάστατο!
