Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, σύμφωνα με την παράδοση:
Όταν ο Άγιος Βασίλειος (330 - 379 μ.Χ.) ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια, ο τότε Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους. Οι κάτοικοι φοβισμένοι ζήτησαν την προστασία του Επισκόπου Βασιλείου. «Σας προτρέπω ευθύς, τους είπε εκείνος, να
μου φέρει έκαστος ότι πολύτιμο έχει αντικείμενο».
Μάζεψαν πολλά δώρα, και βγήκαν μαζί με το Δεσπότη τους οι Καισαρείς να συναντήσουν τον Έπαρχο. Ήταν όμως τέτοιαη η εμφάνιση και η πειθώ του Μ. Βασιλείου, που ο Έπαρχος καταπραΰνθηκε χωρίς να θελήσει να πάρει τα δώρα. Γύρισαν πίσω χαρούμενοι, και ο άγιος Βασίλειος πήρε να τους ξαναδώσει τα τιμαλφή.Ο χωρισμός όμως ήταν δυσχερής, διότι πολλά όμοια είχαν προσφέρει, δακτυλίους δηλαδή, νομίσματα κλπ.
Ο Βασίλειος τότε σκέφθηκε ένα θαυματουργό τρόπο: Διέταξε να κατασκευασθούν την εσπέρα του Σαββάτου πλακούντια (δηλ. μικρές πίτες) και μέσα στο καθένα τοποθέτησε ένα αντικείμενο και την επομένη έδωσε από ένα σε κάθε Χριστιανό.
Το θαύμα ήταν ότι εντός της πίτας βρήκε ο καθένας αυτό ακριβώς που είχε προσφέρει! Από τότε, κάθε Πρωτοχρονιά ο λαός μας φτιάχνει πίτες και τοποθετεί μέσα ένα νόμισμα για να τιμήσει τον Άγιο Βασίλειο, τον εκ Καισαρείας Επίσκοπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου