Την Τρίτη 26 Μαΐου 2015, στις 8 το βράδυ, στον Ιερό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής στον Κότσινα....

....θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος (1690 – 27 Μαΐου 1730) είναι Άγιος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Ως αιχμάλωτος πολέμου αρχικά και έπειτα δούλος ενός τούρκου Αγά, έγινε γνωστός για την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη και την ακλόνιτη πίστη του. Το ιερό σκήνωμά του παραμένει άφθαρτο στο Νέο Προκόπι Εύβοιας και ο ιδιος θεωρείται θαυματουργός, με πολλές μαρτυρίες να κάνουν λόγο για τη βοήθεια που προσφέρει στην ίαση ασθενών.

ΚΟΤΣΙΝΑΣ

Από το μεγάλο κεντρικό δρόμο, φτάνουμε στο ιδιαίτερης ομορφιάς λιμανάκι του Κότσινα. Ο Κότσινας διαθέτει μια όμορφη παραλία, από τις πιο οικογενειακές του νησιού, Αμμώδης παραλία με πεντακάθαρα, ρηχά και ζεστά νερά. 

Στον κόλπο του Πουρνιά βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός του Κότσινα ή Κότσινου, με το κάστρο.

Σύμφωνα με τον Αναστάσιο Καψιδέλη, ιστορικό της Λήμνου, το όνομα Κότσινος προέρχεται από τη λέξη «Κόκκινος» από το ερυθρό χρώμα που έχει το έδαφος της περιοχής και ιδιαιτέρως η περίφημη Λημνία γη, η οποία εξορυσσόταν από το γειτονικό λόφο Δεσπότης, το Μόσυχλο των αρχαίων, κοντά στο εξωκλήσι του Σωτήρος,  ή τη λέξη «Κότινος» (αγρι­ελιά). Στο λόφο του Κότσινου, μέσα στο κάστρο είναι χτισμένος ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος χρονολογείται στο 15ο αιώνα, πάνω από ένα υπόγειο πηγάδι -"αγίασμα"-, στο οποίο κατεβαίνει κανείς με 64 σκαλοπάτια (παλιότερα με 57 ή 51) φθάνοντας σχεδόν στο επίπεδο της θάλασσας. 

Προφανώς, όταν φτιάχτηκε ο τεχνητός γήλοφος του κάστρου, προβλέφθηκε η υπόγεια στοά, ώστε να μη χαθεί το απαραίτητο στις πολιορκίες νερό. Όπως προκύπτει από τα σωζόμενα ερείπια, το κάστρο βρισκόταν στην κορυφή ενός τεχνητού γήλοφου ύψους 20 μέτρων και καταλάμβανε έκταση τεσσάρων στρεμμάτων περίπου. 

Το περιέβαλλε τάφρος που συγκοινωνούσε με τη θάλασσα, ενώ από τη βορεινή πλευρά τα τείχη ήταν θεμελιωμένα μέσα στο νερό. Οι οχυρώσεις του έφθαναν σε ύψος έξι μέτρων. Ένα μπρούτζινο άγαλμα της Μαρούλας, που στήθηκε το 1969 από το Διδασκαλικό Σύλλογο Λήμνου -έργο του Ιπποκράτη Σαβούρα-, υπενθυμίζει στον επισκέπτη την ηρωίδα του νησιού. Η αγγειοπλαστική ήταν παλαιά παραδοσιακή τέχνη της περιοχής. 

Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούσαν τη Λημνία γη. "Λαηνάδες", όπως τους αποκαλούσαν οι ντόπιοι, υπήρχαν ως τα πρόσφατα χρόνια